ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΤΑ ΗΧΕΙΑ
Ο θυμός περνά.... αλλά αυτό που μένει, ίσως τελικά να αξίζει περισσότερο....
''της νύχτας τα ηχεία''...
Η νύχτα είναι μια αλληγορία με βαθιά συμβολική σημασία στα περισσότερα τραγούδια.
Μεταφορική έννοια που οδηγεί τον ακροατή σε σκέψεις…….
Το ύφος του τραγουδιού και η χρήση των συμβολικών λέξεων επιτρέπει να αναλογιστούμαι αν υπάρχει εγωϊσμός ή υπερηφάνεια .
Η συνεχής άρνηση των συναισθημάτων του, στους αρχικούς στίχους,
τον οδηγεί τελικά στην αποδοχή τους........Ο έρωτας ήταν πάντα ένας ωκεανός αισθημάτων......
τον οδηγεί τελικά στην αποδοχή τους........Ο έρωτας ήταν πάντα ένας ωκεανός αισθημάτων......
''Της νύχτας τα ηχεία''
Στίχοι: Γιώργος Βρούβας
Μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος & Λάκης Παπαδόπουλος ( Ντουέτο )
Μεσάνυχτα στο ξέφωτο στην έρημη πλατεία
φωνάζω πια δε σ’ αγαπώ και η φωνή μου σταματά
σε κάτι κτίσματα παλιά
και ξανακούω την ηχώ, να λέει πια δε σ’ αγαπώ
να λέει πια δε σ’ αγαπώ
Ξαναφωνάζω δυνατά κι είπα ξανά δε σ’ αγαπώ
με μια φωνή σαν κεραυνό στη μαύρη ησυχία
να ξανακούσω την ηχώ, να λέει πια δε σ’ αγαπώ
να λέει πια δε σ’ αγαπώ
Μα ίσως πήγα πιο κοντά ή πήγα κάπως μακριά
και δε λειτούργησαν καλά της νύχτας τα ηχεία
και κάπου χάθηκε το πια, και δεν ακούστηκε το πια
κι απ’ τις φωνής μου την ηχώ, άκουγα μόνο σ’ αγαπώ
άκουγα μόνο σ’ αγαπώ, άκουγα μόνο σ’ αγαπώ….
.......... αφιερωμένο σε όλους τους φίλους εδώ μέσα
....και αυτό το τραγούδι κρύβει πολλά μυστικά ...... καλό βράδυ
χριστινα καμπα
............Ερωτόκριτος .....
Ακουσες Αρετούσα μου τα νέα τα λυπητερά?
Μάθε λοιπόν κυρά μου,
πως έφτασε το τέλος μου
στα ξένα θα με θάψουν εκεί είν' τα κόκκαλά μου.
Ξέρω θέλει ο κύρης σου γρήγορα να σε παντρεύει
με ένα βασιλόπουλο σαν σένα αφεντόπουλο.
Κι ούτε μπορείς ν'αντισταθείς
σ'ότι οι γονείς σου θέλουν,
νικούν, την γνώμη σου αλλάζουν.
Μια χάρη αφέντρα μου ζητώ, μόνο αυτό
κι ύστερα όλος χαρά ας τελειώνω την ζωή μου.
Την ώρα π'αραβωνιάζεσαι βαριά να αναστενάξεις
και νύφη όταν στολίζεσαι κι όταν μετά σαν παντρεμένη αλλάξεις,
τα δάκρυα σου σαν ανέβουνε,
να πείς "καϋμένε Ερωτόκριτε
αυτά που σου'ταξα τα ξέχασα
όσα ήθελες άλλο πια δεν υπάρχουν"
Και κάθε μήνα μιά φορά μέσα στην καμαρά σου
να θυμάσαι αυτά που έπαθα για σέ
και να πονά η καρδιά σου.
και πιάσε και τη ζωγραφιά που είναι στο συρτάρι
και τα τραγούδια που 'λεγα εκείνα που σ'αρέσαν
και διάβαζέ τα, κοίτα τα και μένα να θυμάσαι
που μ'εξορίσανε για σέ πολύ μακρυά στα ξένα.
Κι όταν σου πούν πως πέθανα
λυπήσουμε και κλάψε
και τα τραγούδια που 'βγαλα μέσ'στη φωτιά να κάψεις.
............Ερωτόκριτος .....
Ακουσες Αρετούσα μου τα νέα τα λυπητερά?
Μάθε λοιπόν κυρά μου,
πως έφτασε το τέλος μου
στα ξένα θα με θάψουν εκεί είν' τα κόκκαλά μου.
Ξέρω θέλει ο κύρης σου γρήγορα να σε παντρεύει
με ένα βασιλόπουλο σαν σένα αφεντόπουλο.
Κι ούτε μπορείς ν'αντισταθείς
σ'ότι οι γονείς σου θέλουν,
νικούν, την γνώμη σου αλλάζουν.
Μια χάρη αφέντρα μου ζητώ, μόνο αυτό
κι ύστερα όλος χαρά ας τελειώνω την ζωή μου.
Την ώρα π'αραβωνιάζεσαι βαριά να αναστενάξεις
και νύφη όταν στολίζεσαι κι όταν μετά σαν παντρεμένη αλλάξεις,
τα δάκρυα σου σαν ανέβουνε,
να πείς "καϋμένε Ερωτόκριτε
αυτά που σου'ταξα τα ξέχασα
όσα ήθελες άλλο πια δεν υπάρχουν"
Και κάθε μήνα μιά φορά μέσα στην καμαρά σου
να θυμάσαι αυτά που έπαθα για σέ
και να πονά η καρδιά σου.
και πιάσε και τη ζωγραφιά που είναι στο συρτάρι
και τα τραγούδια που 'λεγα εκείνα που σ'αρέσαν
και διάβαζέ τα, κοίτα τα και μένα να θυμάσαι
που μ'εξορίσανε για σέ πολύ μακρυά στα ξένα.
Κι όταν σου πούν πως πέθανα
λυπήσουμε και κλάψε
και τα τραγούδια που 'βγαλα μέσ'στη φωτιά να κάψεις.
Μα όπου κι αν πάω, όπου βρεθώ
κι όσο καιρό θα ζήσω, σου τάζω (υπόσχομαι, ορκίζομαι)
άλλη να μη 'δώ, μήτε τα πάνω μου να πάρω.
Θα ορκιστώ ο κακότυχος πως δε σ'είδα ποτέ μου
σαν ένα κερί ήσουν που κράταγα και έσβησέ μου
γιατί είναι προτιμότερο για σένα να πεθάνω
παρά άλλη νά'χω και να ζώ,
γιατί για σένα εγενήθηκε στον κόσμο το κορμί μου".
Ελεύθερη ερμηνεία από Μαργιάννα - 17 Σεπτεμβρίου 2005
http://www.rembetiko.gr/forums/archive/index.php/t-17466.html
http://www.rembetiko.gr/forums/archive/index.php/t-17466.html
